замазю́каць

‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замазю́каю замазю́каем
2-я ас. замазю́каеш замазю́каеце
3-я ас. замазю́кае замазю́каюць
Прошлы час
м. замазю́каў замазю́калі
ж. замазю́кала
н. замазю́кала
Загадны лад
2-я ас. замазю́кай замазю́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час замазю́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)