закі́хаць

‘захіхікаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закі́хаю закі́хаем
2-я ас. закі́хаеш закі́хаеце
3-я ас. закі́хае закі́хаюць
Прошлы час
м. закі́хаў закі́халі
ж. закі́хала
н. закі́хала
Загадны лад
2-я ас. закі́хай закі́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закі́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)