закіда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| закіда́нне | закіда́нні | |
| закіда́ння | закіда́нняў | |
| закіда́нню | закіда́нням | |
| закіда́нне | закіда́нні | |
| закіда́ннем | закіда́ннямі | |
| закіда́нні | закіда́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)