закурлы́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закурлы́каю закурлы́каем
2-я ас. закурлы́каеш закурлы́каеце
3-я ас. закурлы́кае закурлы́каюць
Прошлы час
м. закурлы́каў закурлы́калі
ж. закурлы́кала
н. закурлы́кала
Загадны лад
2-я ас. закурлы́кай закурлы́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закурлы́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)