закуране́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закуране́ю закуране́ем
2-я ас. закуране́еш закуране́еце
3-я ас. закуране́е закуране́юць
Прошлы час
м. закуране́ў закуране́лі
ж. закуране́ла
н. закуране́ла
Загадны лад
2-я ас. закуране́й закуране́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закуране́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)