закуга́ць
‘закрычаць, засвістаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закуга́ю | закуга́ем | |
| закуга́еш | закуга́еце | |
| закуга́е | закуга́юць | |
| Прошлы час | ||
| закуга́ў | закуга́лі | |
| закуга́ла | ||
| закуга́ла | ||
| Загадны лад | ||
| закуга́й | закуга́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закуга́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)