закубры́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закубру́ закубры́м
2-я ас. закубры́ш закубрыце́
3-я ас. закубры́ць закубра́ць
Прошлы час
м. закубры́ў закубры́лі
ж. закубры́ла
н. закубры́ла
Загадны лад
2-я ас. закубры́ закубры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закубры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)