зако́ўзаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зако́ўзаю зако́ўзаем
2-я ас. зако́ўзаеш зако́ўзаеце
3-я ас. зако́ўзае зако́ўзаюць
Прошлы час
м. зако́ўзаў зако́ўзалі
ж. зако́ўзала
н. зако́ўзала
Загадны лад
2-я ас. зако́ўзай зако́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зако́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)