зако́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зако́т | зако́ты | |
зако́та | зако́таў | |
зако́ту | зако́там | |
зако́т | зако́ты | |
зако́там | зако́тамі | |
зако́це | зако́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)