зако́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
зако́нчаны | зако́нчаная | зако́нчанае | зако́нчаныя | |
зако́нчанага | зако́нчанай зако́нчанае |
зако́нчанага | зако́нчаных | |
зако́нчанаму | зако́нчанай | зако́нчанаму | зако́нчаным | |
зако́нчаны ( зако́нчанага ( |
зако́нчаную | зако́нчанае | зако́нчаныя ( зако́нчаных ( |
|
зако́нчаным | зако́нчанай зако́нчанаю |
зако́нчаным | зако́нчанымі | |
зако́нчаным | зако́нчанай | зако́нчаным | зако́нчаных |
Кароткая форма: зако́нчана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)