зако́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
зако́нніца | зако́нніцы | |
зако́нніцы | зако́нніц | |
зако́нніцы | зако́нніцам | |
зако́нніцу | зако́нніц | |
зако́нніцай зако́нніцаю |
зако́нніцамі | |
зако́нніцы | зако́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)