зако́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зако́нніца | зако́нніцы | |
| зако́нніцы | зако́нніц | |
| зако́нніцы | зако́нніцам | |
| зако́нніцу | зако́нніц | |
| зако́нніцай зако́нніцаю |
зако́нніцамі | |
| зако́нніцы | зако́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)