зако́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зако́ннік зако́ннікі
Р. зако́нніка зако́ннікаў
Д. зако́нніку зако́ннікам
В. зако́нніка зако́ннікаў
Т. зако́ннікам зако́ннікамі
М. зако́нніку зако́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)