зако́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зако́ннік | зако́ннікі | |
| зако́нніка | зако́ннікаў | |
| зако́нніку | зако́ннікам | |
| зако́нніка | зако́ннікаў | |
| зако́ннікам | зако́ннікамі | |
| зако́нніку | зако́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)