законапалажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. законапалажэ́нне законапалажэ́нні
Р. законапалажэ́ння законапалажэ́нняў
Д. законапалажэ́нню законапалажэ́нням
В. законапалажэ́нне законапалажэ́нні
Т. законапалажэ́ннем законапалажэ́ннямі
М. законапалажэ́нні законапалажэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)