закво́кваць

‘пачынаць квокаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закво́кваю закво́кваем
2-я ас. закво́кваеш закво́кваеце
3-я ас. закво́квае закво́кваюць
Прошлы час
м. закво́кваў закво́квалі
ж. закво́квала
н. закво́квала
Загадны лад
2-я ас. закво́квай закво́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закво́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)