закво́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закво́каю закво́каем
2-я ас. закво́каеш закво́каеце
3-я ас. закво́кае закво́каюць
Прошлы час
м. закво́каў закво́калі
ж. закво́кала
н. закво́кала
Загадны лад
2-я ас. закво́кай закво́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закво́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)