заква́кліць
‘пачаць касіць што-небудзь; запэцкаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заква́клю | заква́клім | |
| заква́кліш | заква́кліце | |
| заква́кліць | заква́кляць | |
| Прошлы час | ||
| заква́кліў | заква́клілі | |
| заква́кліла | ||
| заква́кліла | ||
| Загадны лад | ||
| заква́клі | заква́кліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заква́кліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)