закаўне́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закаўне́ру закаўне́рым
2-я ас. закаўне́рыш закаўне́рыце
3-я ас. закаўне́рыць закаўне́раць
Прошлы час
м. закаўне́рыў закаўне́рылі
ж. закаўне́рыла
н. закаўне́рыла
Загадны лад
2-я ас. закаўне́р закаўне́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаўне́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)