закаўза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закаўза́ю закаўза́ем
2-я ас. закаўза́еш закаўза́еце
3-я ас. закаўза́е закаўза́юць
Прошлы час
м. закаўза́ў закаўза́лі
ж. закаўза́ла
н. закаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. закаўза́й закаўза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаўза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)