закарха́ць
‘забіць, пабіць кулаком каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закарха́ю | закарха́ем | |
| закарха́еш | закарха́еце | |
| закарха́е | закарха́юць | |
| Прошлы час | ||
| закарха́ў | закарха́лі | |
| закарха́ла | ||
| закарха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| закарха́й | закарха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закарха́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)