закану́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
закану́рак | закану́ркі | |
закану́рка | закану́ркаў | |
закану́рку | закану́ркам | |
закану́рак | закану́ркі | |
закану́ркам | закану́ркамі | |
закану́рку | закану́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)