заканды́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заканды́чу заканды́чым
2-я ас. заканды́чыш заканды́чыце
3-я ас. заканды́чыць заканды́чаць
Прошлы час
м. заканды́чыў заканды́чылі
ж. заканды́чыла
н. заканды́чыла
Загадны лад
2-я ас. заканды́ч заканды́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час заканды́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)