заканада́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заканада́ўчы заканада́ўчая заканада́ўчае заканада́ўчыя
Р. заканада́ўчага заканада́ўчай
заканада́ўчае
заканада́ўчага заканада́ўчых
Д. заканада́ўчаму заканада́ўчай заканада́ўчаму заканада́ўчым
В. заканада́ўчы (неадуш.)
заканада́ўчага (адуш.)
заканада́ўчую заканада́ўчае заканада́ўчыя (неадуш.)
заканада́ўчых (адуш.)
Т. заканада́ўчым заканада́ўчай
заканада́ўчаю
заканада́ўчым заканада́ўчымі
М. заканада́ўчым заканада́ўчай заканада́ўчым заканада́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)