закаве́нчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закаве́нчу закаве́нчым
2-я ас. закаве́нчыш закаве́нчыце
3-я ас. закаве́нчыць закаве́нчаць
Прошлы час
м. закаве́нчыў закаве́нчылі
ж. закаве́нчыла
н. закаве́нчыла
Загадны лад
2-я ас. закаве́нчы закаве́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаве́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)