зазя́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазя́блю зазя́бім
2-я ас. зазя́біш зазя́біце
3-я ас. зазя́біць зазя́бяць
Прошлы час
м. зазя́біў зазя́білі
ж. зазя́біла
н. зазя́біла
Дзеепрыслоўе
прош. час зазя́біўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)