зазлава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазлую́ зазлуё́м
2-я ас. зазлуе́ш зазлуяце́
3-я ас. зазлуе́ зазлую́ць
Прошлы час
м. зазлава́ў зазлава́лі
ж. зазлава́ла
н. зазлава́ла
Загадны лад
2-я ас. зазлу́й зазлу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазлава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)