зазвіне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зазвіні́ць зазвіня́ць
Прошлы час
м. зазвіне́ў зазвіне́лі
ж. зазвіне́ла
н. зазвіне́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)