зазвя́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазвя́каю зазвя́каем
2-я ас. зазвя́каеш зазвя́каеце
3-я ас. зазвя́кае зазвя́каюць
Прошлы час
м. зазвя́каў зазвя́калі
ж. зазвя́кала
н. зазвя́кала
Загадны лад
2-я ас. зазвя́кай зазвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)