заза́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заза́шчу заза́сцім
2-я ас. заза́сціш заза́сціце
3-я ас. заза́сціць заза́сцяць
Прошлы час
м. заза́сціў заза́сцілі
ж. заза́сціла
н. заза́сціла
Загадны лад
2-я ас. заза́сці заза́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час заза́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)