зажаўці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зажаўчу́ зажо́ўцім
2-я ас. зажо́ўціш зажо́ўціце
3-я ас. зажо́ўціць зажо́ўцяць
Прошлы час
м. зажаўці́ў зажаўці́лі
ж. зажаўці́ла
н. зажаўці́ла
Загадны лад
2-я ас. зажаўці́ зажаўці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зажаўці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)