задухмя́нець
‘пачаць пахнуць, вылучаць водар’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| задухмя́нее | задухмя́неюць | |
| Прошлы час | ||
| задухмя́неў | задухмя́нелі | |
| задухмя́нела | ||
| задухмя́нела | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| задухмя́неўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)