задры́па
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| задры́па | задры́пы | |
| задры́пы | задры́п | |
| задры́пу | задры́пам | |
| задры́пу | задры́п | |
| задры́пам | задры́памі | |
| задры́пе | задры́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)