заднава́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заднава́жу заднава́жым
2-я ас. заднава́жыш заднава́жыце
3-я ас. заднава́жыць заднава́жаць
Прошлы час
м. заднава́жыў заднава́жылі
ж. заднава́жыла
н. заднава́жыла
Загадны лад
2-я ас. заднава́ж заднава́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час заднава́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)