задзе́йнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| задзе́йнічанне | задзе́йнічанні | |
| задзе́йнічання | задзе́йнічанняў | |
| задзе́йнічанню | задзе́йнічанням | |
| задзе́йнічанне | задзе́йнічанні | |
| задзе́йнічаннем | задзе́йнічаннямі | |
| задзе́йнічанні | задзе́йнічаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)