задакументава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
задакументава́нне | |
задакументава́ння | |
задакументава́нню | |
задакументава́нне | |
задакументава́ннем | |
задакументава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)