загуме́нны
прыметнік, адносны
| загуме́нны | загуме́нная | загуме́ннае | загуме́нныя | |
| загуме́ннага | загуме́ннай загуме́ннае |
загуме́ннага | загуме́нных | |
| загуме́ннаму | загуме́ннай | загуме́ннаму | загуме́нным | |
| загуме́нны ( загуме́ннага ( |
загуме́нную | загуме́ннае | загуме́нныя ( загуме́нных ( |
|
| загуме́нным | загуме́ннай загуме́ннаю |
загуме́нным | загуме́ннымі | |
| загуме́нным | загуме́ннай | загуме́нным | загуме́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)