загуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| загуме́нне | загуме́нні | |
| загуме́ння | загуме́нняў | |
| загуме́нню | загуме́нням | |
| загуме́нне | загуме́нні | |
| загуме́ннем | загуме́ннямі | |
| загуме́нні | загуме́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)