загугня́ць
‘пачаць гаварыць у нос’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| загугня́ю | загугня́ем | |
| загугня́еш | загугня́еце | |
| загугня́е | загугня́юць | |
| Прошлы час | ||
| загугня́ў | загугня́лі | |
| загугня́ла | ||
| загугня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| загугня́й | загугня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| загугня́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)