загугня́ць

‘пачаць гаварыць у нос’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загугня́ю загугня́ем
2-я ас. загугня́еш загугня́еце
3-я ас. загугня́е загугня́юць
Прошлы час
м. загугня́ў загугня́лі
ж. загугня́ла
н. загугня́ла
Загадны лад
2-я ас. загугня́й загугня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час загугня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)