загугна́ць

‘пачаць гаварыць у нос’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загугна́ю загугна́ем
2-я ас. загугна́еш загугна́еце
3-я ас. загугна́е загугна́юць
Прошлы час
м. загугна́ў загугна́лі
ж. загугна́ла
н. загугна́ла
Загадны лад
2-я ас. загугна́й загугна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час загугна́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)