загугна́ць
‘пачаць гаварыць у нос’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| загугна́ю | загугна́ем | |
| загугна́еш | загугна́еце | |
| загугна́е | загугна́юць | |
| Прошлы час | ||
| загугна́ў | загугна́лі | |
| загугна́ла | ||
| загугна́ла | ||
| Загадны лад | ||
| загугна́й | загугна́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| загугна́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)