загу́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| загу́бнік | загу́бнікі | |
| загу́бніка | загу́бнікаў | |
| загу́бніку | загу́бнікам | |
| загу́бніка | загу́бнікаў | |
| загу́бнікам | загу́бнікамі | |
| загу́бніку | загу́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)