загарла́ць

‘загарлапаніць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загарла́ю загарла́ем
2-я ас. загарла́еш загарла́еце
3-я ас. загарла́е загарла́юць
Прошлы час
м. загарла́ў загарла́лі
ж. загарла́ла
н. загарла́ла
Загадны лад
2-я ас. загарла́й загарла́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час загарла́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)