зага́ніць

‘зняславіць, зганьбаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зага́ню зага́нім
2-я ас. зага́ніш зага́ніце
3-я ас. зага́ніць зага́няць
Прошлы час
м. зага́ніў зага́нілі
ж. зага́ніла
н. зага́ніла
Загадны лад
2-я ас. зага́нь зага́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час зага́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)