загае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| загае́нне | загае́нні | |
| загае́ння | загае́нняў | |
| загае́нню | загае́нням | |
| загае́нне | загае́нні | |
| загае́ннем | загае́ннямі | |
| загае́нні | загае́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)