завіху́рыць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завіху́рыць завіху́раць
Прошлы час
м. завіху́рыў завіху́рылі
ж. завіху́рыла
н. завіху́рыла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)