завіхрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| завіхрэ́нне | завіхрэ́нні | |
| завіхрэ́ння | завіхрэ́нняў | |
| завіхрэ́нню | завіхрэ́нням | |
| завіхрэ́нне | завіхрэ́нні | |
| завіхрэ́ннем | завіхрэ́ннямі | |
| завіхрэ́нні | завіхрэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)