завіхрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
завіхрэ́нне | завіхрэ́нні | |
завіхрэ́ння | завіхрэ́нняў | |
завіхрэ́нню | завіхрэ́нням | |
завіхрэ́нне | завіхрэ́нні | |
завіхрэ́ннем | завіхрэ́ннямі | |
завіхрэ́нні | завіхрэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)