завірава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завіру́ю завіру́ем
2-я ас. завіру́еш завіру́еце
3-я ас. завіру́е завіру́юць
Прошлы час
м. завірава́ў завірава́лі
ж. завірава́ла
н. завірава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завірава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)