завіля́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завіля́ю завіля́ем
2-я ас. завіля́еш завіля́еце
3-я ас. завіля́е завіля́юць
Прошлы час
м. завіля́ў завіля́лі
ж. завіля́ла
н. завіля́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завіля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)