завізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завізу́ю завізу́ем
2-я ас. завізу́еш завізу́еце
3-я ас. завізу́е завізу́юць
Прошлы час
м. завізава́ў завізава́лі
ж. завізава́ла
н. завізава́ла
Загадны лад
2-я ас. завізу́й завізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)