завучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
завучу́ | заву́чым | |
заву́чыш | заву́чыце | |
заву́чыць | заву́чаць | |
Прошлы час | ||
завучы́ў | завучы́лі | |
завучы́ла | ||
завучы́ла | ||
Загадны лад | ||
завучы́ | завучы́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
завучы́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)