завучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завучу́ заву́чым
2-я ас. заву́чыш заву́чыце
3-я ас. заву́чыць заву́чаць
Прошлы час
м. завучы́ў завучы́лі
ж. завучы́ла
н. завучы́ла
Загадны лад
2-я ас. завучы́ завучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час завучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)