заве́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заве́я заве́і
Р. заве́і заве́й
Д. заве́і заве́ям
В. заве́ю заве́і
Т. заве́яй
заве́яю		 заве́ямі
М. заве́і заве́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)