заварката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заваркачу́ заварко́чам
2-я ас. заварко́чаш заварко́чаце
3-я ас. заварко́ча заварко́чуць
Прошлы час
м. заварката́ў заварката́лі
ж. заварката́ла
н. заварката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час заварката́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)